*غروب آمد و بر دلم چیره شد

                                                                به اندوه من آسمان، خیره شد*

*غروب آمد و غربتم پا گرفت

                                                               غمی در دلم باز مأوا گرفت*

*من و غم، دو تا یار دیرینه ایم

                                                                   من و غم، چنان آب و آیینه ایم*

*دلم با غمت پی به مفهوم برد

                                                                  مرا تا افق های معلوم برد*

*از آن دم که پابند غم گشته ام

                                                                       به عاشق شدن متهم گشته ام*

*دلم جز غمت تکیه گاهی نداشت

                                                                        اگر عاشق آمد گناهی نداشت*

*گناه دلم نیست عاشق شدن

                                                                    ز عاشق شدن تا شقایق شدن*